Çölde kurumuş bir ağacım ben
Ne meyve verebilirim, nede yapraklarım var
Dallarımda bir filiz, tabanımda gölgem yok
Onun için ne çobanlar bunun farkında, nede yolcular
Çölde bir kurumuş ağacım ben
Öyle bakar dururum savrulan kumlara
Kumlar benim umudum, denizse hasretim
Serabına dalarım dallarımda yeşilin
Ne ormanlar bunun farkında, nede denizler
Kurumuş bir ağacım çölde ben
Ellerim, ayaklarımdı o uzayan dallarım
Şimdi kurumuş bedenimde yıllarımın izi var
Kervanlara hancı gibiydim,
Her birinin kollarımda izi var
Ne yıllar bunun farkında, nede kervancılar
11-05-2006
Kayıt Tarihi : 18.1.2020 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!