Çölde bir çadır
Açık bir ocak, karşı vahaya,
Sırtını dayayacak bir kaya,
İşte hayat bundan ibarettir.
Közden ekmek pişse nar gibi.
Çay kaynasa fokur fokur.
Katık bağlasa kazanın dibi,
Kim bilir insan ne kadar huzurlu olur?
Sam gelip geçse efil efil.
Kum savrulsa tozarak.
Uçsa gökyüzünden ebabil,
Geniş kanatlarını süzerek.
Bakır bir sini açılsa ufuklardan
Saçılarak tepelere yer yer.
Kervanlar geçse ipek yolundan
Stenocaralar gibi bahtiyar.
(Stenocara: Namib böceği.)
Rosa Justitia Kosmos
Kayıt Tarihi : 10.3.2024 22:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rosa Justitia Kosmos](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/03/10/colde-bir-cadir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!