1972--Osmaniye -Finike
develerimizin rahvan yürüşüyle
salına salına gidiyoruz amcamla
önde seyrek bitki kümeleriyle
uçsuz bucaksız sessiz çöl
kehribar renkli boş araziler
yürüdükçe mesafeler ufka akmıyor
ufka doğru adeta düşüyorlar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Tebrikler harika bir anlatımla çöl'e de uğramış olduk...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta