Çölcelem Şiiri - Ahmet Güreşçioğlu

Ölüyor hayatlar
Kum taneleri
Deniz kabukları
Biz, piramitlere koşuyoruz
Hayat çekildekçe büyüyen
Çöllerde boğuluyor insanlar
Tanrısı olmayan
Bir mahşer burası
Kar duasına çıktı bazılarımız
Martıların sesi ulaşmıyor buraya
Onların yerine biz ağlıyoruz
Zirveye taşıyor bizi firavunlar
Geciken ölümlerimize
Işığın kuruttuğu insanlar görüyorum
Doymayan bir kum yığınında
Ölülere sarılmış serinliyorlar
Üşüyor canım, çekildikçe
Kum tanelerine sesleniyorum
Ben, buradayım diye.