bir çöl yangını düştü içime
en uzun geceyi yaşadı ömrüm
nasıl bir şeydi anlamış değilim
yalanmış, dedi bir çırpıda
tüm yaşananlar yalanmış
yüreğim büyüdükçe büyüdü
derinlerinde kayboldum acının
bir an hissettim aşkı
kesildi nefesim
bir an hissettim nefreti
ölümlerden ölüm beğendim
parçalamak istedim tüm dünyayı
yakmak tüm evreni
hiçbir şey.. ama hiçbir şey yapamadım
kasılıp kaldım öylece
bir çöl yangını düştü içime
en uzun geceyi yaşadı ömrüm…
21.V.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 11.6.2009 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/11/col-yangini-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!