Çöl Yağmuru Şiiri - Özdemir Aydın 2

şimdi sana şiir yazsam
gökyüzünü çeksem
o hünkâr bakışlarına...
her bahar farklı çiçeklenirken eteklerin
suya susamışken pınarların
sevgiye açken heveslerin
bir tutam çöl yağmuru söküp alsa hüznünü
...ve mecnun vari nakışlı düşler kıskanır,
satırların kuru dudaklarını akrep sokmuşçasına...

ki seni anlatsam bahara !!!

kaç kuş kanat çırpar,
denizin melal gözlerinden.
güneş gülüşlerinde,
ay yüzünde belirir,
taş toprakta can bulur.
ağıt düşer rüzgârın çılgın nefesinden
bin yıllık gelincikler açar,
dildare ellerinden..

dokunsam,
dokunsam depreşen yorgun yüreğine
dinmez gülün hıçkırıkları
ahh
bir de o martı çığlıkları
nişanlı mevsimin mendiline kına bulaşır
turaplar yağar toprağıma...

bindirsem güzelliğini beyaz ata
zamanın öfkeli çarkında
gurbet sitemlerini
....ve gökyüzünün en hovarda kızıllığını
türkü çığırarak öylece şehrime doğru
gözlerim yorulur
mehtapta seni beklerken...