Çöl ve Ben Şiiri - Haşim Aslan

Çöl ve ben özdeş
Aynı rengi taşır kalplerimiz
Ay ışığı fısıldar artık gece
Ve mavi rüzgar ardına düşen
Düşün
Kahrediyor gülüşün
Gül ışın
Ayak izleri taşır kervanların
Ruhunda titreşen teller örülü bilmece
Ki dikenlidir kaktüs kuruyan göle özdeş

Çöl ve ben darmadağın
Altüst olmuş dağ kadar damlar
Yüreklerimiz sıkıştıkça bahtı kara bulut
Gülcenin yanağından kutsi kan
Kan çanağı kör çağın
Aşikarene işte, köreliyor istidadı özlemi şehadetin
Ve çizmek kumda
Göl kıyısında gül yeşerten umut

Çöl ve ben çılgın
İşte bileklerimiz akıyor pervasız
Sararmış zahir akasyaya sargın
Hakikatin hayali büyüyor
Kangren yüreğimde devasız
İsyana ayarlı hırçın yönümle
Ki can bulsun ölümle