bir ince suydum, ezildimdi, basıldı
üstüme, kaldı ayak izleri suda;
bir menzilden ötekine... nasıldı
gitmek? ağrdı çöl, kuytulardı, pusuda...
baktılar, haramiler, çölde su'ydum;
gittimdi, kumlardı, soydular beni;
yedi askı, çırılçıplak, söylendi, duydum:
ört ketenle Mısır'ı ve Yemen'i...
iki menzil arasında bir menzil;
soldu çöl ve vaha, çürüdüydü, ah rezil
blue mo on! arada kaldım, beni böl,
ikiye... ne diye ayrılındı, ya Ömer?
sırma gövdem di çiğdem, şakk-ı kamer...
bu ne tutkun gecedir, hüzünle beni, beni öl! ..
Kayıt Tarihi : 12.10.2002 06:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hz. Ömer o kapıdan girdi
birileri de dedilerdi
biz de gireriz o kapıdan
kolay mı öyle adeletli olmak
sadece insana mı ?
nebadata cemadata hayvanata her şeye ama her şeye adalet kolay mı öyle Ömer olmak ?
Pir-i Rufai de der ki;
'kapılar gördüm kapılar,önleri hıncahınç bekleşenlerle dolu.Bir kapı daha gördüm ki ferah mı ferah.Ben o kapıdan dahil oldum.'
Varda var olmayan tek şey yok.onunla gidilmeli huzura varılacaksa YOKLUK KAPISINA..
kapı kapıyı açtı şiirin dışına çıkarken de anlam bırakıp çıkmalı diye
saygı ile
TÜM YORUMLAR (3)