rüzgâra yayılmış
tüldür yanılgı
şakağımda zonklar acı
şaşkınım ufkun netleşmesine
yağmuru çalmışlardı
bilmiyordum!
aldanış değil bu
sözün ağlayışı
kaderci bir yıldız yörüngesinde
mülkiyetsizliği resmederek gidiyorum
ölüymüşüm gibi çölle buluştuğumda
gücüm
ne eksik dünden
ne bir fazla
ben aynı
yol
hep aynı
eğri bir duruştu kendine yanılan
(9 Aralık 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 9.12.2004 21:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sonsuz çağrıya gidişte ,gibiler yoktur ya değimdir ya
hiç değil yani son yanılgıdır Eğrilik ...//
TÜM YORUMLAR (1)