Çöl olmayan ne bilir susuzluk nedir, yanmak nedir susuzluktan.
Bir damla mutluluk için sellere düşen bilir, acılar çeken bilir.
Bu ne zulümdür ey insan, ölmedi hiç kimse mutsuzluktan.
Aşk bir tarladır, yolan bilmez başaklarını, tohumunu eken bilir.
Söz geçmez, iknası yok, imanı yok, duman sarmış dünyasını.
Bin unsur var, bin çığ düşmüş bulandırmış mat gönül deryasını.
Anlamdım anlamsız neşesini, sahte özlemini, sahte yasını.
Bir ömür verir yaratan, çökertenler bilmez ömrü çöken bilir.
Kayıt Tarihi : 25.3.2009 23:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!