ÇÖL OLDUN BANA
Gördüm bakışların küsmüşler gibi
Yad yabancı gibi el oldun bana
Kış gelmeden oldun kar boran tipi
Yağmursuz bulutsuz sel oldun bana
İçimde bıraktın acı bir sızı
Bizi ayıranın gülmesin yüzü
Ellerimden çıkmaz elinin izi
Konuşmaz söylemez lal oldun bana
Sevda denizinde sen ben yüzerken
Yeller mi ters esti bozuldu yelken
Gülünü sevene batar mı diken
Çiçeksiz yapraksız dal oldun bana
Güzel yaşamıştık biz anıları
Ayrılık getirdi dile bunları
Tuncay’a yaşattın sen mecnunları
Issız sahralarda çöl oldun bana
Tuncay Akdeniz
Kayıt Tarihi : 31.3.2005 18:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncay Akdeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/31/col-oldun-bana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!