Çöl Oldum Şiiri - Mehmet Çetinkaya

Birkaç damla su idim bir gül oldum,
Yanık bir aşık idim dile söz oldum.
Halden anlamaza düştüm zayoldum,
Aşk bağımın hazanında çöl oldum.

Aşk şarabından içip de kederlenen,
Bir heves uğruna böyle terk edilen,
Bir ben sanırdım alemde dertlenen,
Bırakıp gittiğin yollarda deloldum.

Yanıp kül oldum ben aşktan caydım
Geçen günlerimi aşkın diyeti saydım,
Bilseydim bu ateşle yanar mıydım?
Perişanım aşk çölümde köz oldum.

Düştüm ummana giderim yoluma,
Sardım bütün dertlerimi koynuma,
Yalvarıp kollarını sarsan boynuma,
Giderim buralardan şimdi el oldum.

Tavşanlı 17.05.2013