Çöl Misali Şiiri - Faruk Aysoy

İlk gördüğümde seni bir yıldırım düştü
Soğuk, cansız, sevgisiz yüreğime.
Yüreğimde alev fırtınaları esti,
Beni benden aldı, götürdü.

Giderek güçlendi aşkın kudretli eli,
Gönlümü kavuran çol misali.
Aklım, hayalim, düsüncelerim hep seninleydi,
Hiç koparamıyordum varlığımı varlığından.

Simdi unutamıyorum bir an olsun varlığını,
Kendimi kaybettiren şaheseri görünüsünü,
Günümü aydınlatan aşk günesini,
Unutamıyorum ne seni, ne de benliğini.

Çıkaramıyorum hicbir zaman güzelliğini aklımdan,
Alamıyorum kendimi senin o eşsiz çekiminden,
Gönlümden koparamıyorum seninle dogan tutkulu aşk ateşini
Unutamıyorum benliğime yaydığın sıcaklığı.

Bilemiyorumda neden unutamadığımı varlığını,
Neden çıkaramadığımı aşkın kudretini gönlümden,
Seni her gördüğümde içimde kopan fırtınalar,
Aklımda oluşan imkansız hayaller,
Elimi, tenimi, varlığımı, titreten eşsizliğin mi
Beni alıyor benden, varlığımı elimden!