Kapılar kapandı yüzüme,
Bir an bile bakmadı gözlerime,
Ellerim tutunmak istedi ellerine;
Ama ne çare, hiç bakmadı berimden düşerken kör kuyuya!
O kum rengi saçlar ile,
Atıyor beni uçsuz bucaksız çöllere,
Çöl ki, dışım değil, içimi ciğerimi yakıyor,
Bu gönül yinede bir onu istiyor.
Renk ve ahenk cümbüşü varlığı,
Kıyamettir, her olmadığı zaman dilimi,
Niye be tanrım, niye?
Onsuzluk hep ölüm bu bedene?
O varken, ona ayarlı at gözlüğü takarım başıma,
Acaba konuşsa benimle, ne yaparım?
Adaletini sevdiğim dünya;
Açılmamı engeller ona bir an olsun fırsat vermez,
Ah bir haberi olsa aşkımdan onunda! ...
:1996:
Erbil KutluKayıt Tarihi : 17.1.2007 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!