Çöl gece ve rüzgar Şiiri - Zeynep Beşen

ne güzel uyuyor yıldızlar
saçlarında..
hiç mi görmüyorsun..
söylesene suskumrum
gözlerinde ki bu halde ne! ?
biraz değil çokça amalar var.
çokça kehanetler
çokça kıyamlar var
belli sen bizi ölümüz le değil
dirimiz le diri diri takas edeceksin
üç günlük düzene.
söylesene suskumrum
değdi mi?
bizi biz olan yanımızı el gözünde hiç etmeye..
ve sesinden düşen her yıl
beni sana ödettirecek bu çok belli
kusura bakmayın çöl,gece ve rüzgar.
ben daha hiç yenilmiş adam görmedim
ondan suskumruya şaşkınca bakmam.
kusuruma baksın söyleyin çöl,gece ve rüzgar
ben, hiç kendi ayağına çelme takan kuş görmedim daha
bundan bu düzene katıla katıla susmam..
gündüzün köründe işte sen anla en köründe
senin beni görmediğin bir yerde
gitar arsızca kemana eşlik ediyor
ve suskumrum artık denizlere ağlasın
o çok sevindirdiğin göğe tükürsün isterse
rüzgara bassın küfrünü
biliyorum,
kalbi kadar kanatlarıda ağır hasarlı.
çöl gece ve rüzgar anlayın beni anlasın beni
seviyorum onu
bu yüzden sırf bu yüzden.
canını çok fena yakacağım.
ilkin kalbini kalbimin üstünde uyutacağım
sonra kokusunda kahrolup
ellerinde haşr olacağım.
sonra tüm sancılarımı ona sarılarak
öyle böyle sarılmak değil ha
ona sarıldığımda mahşeri hatırlatacağım
sancılarımı
özlemlerimi
kanayan yanlarımı
onun koynunda derin bir komaya sokacağım.
çöl,gece ve rüzgar söyleyin ona
bizde göremeyeceği tek bir şey var!
oda umutsuzluk!
hatırlatın ona
hatırlar oda
biz çölden önce
ondan önce
kendide bilir
kendinden önce
ALLAH'(cc) ile buluştuk..
söyleyin ona biz umuda aşığız.
aşık olan dönmez özünden..
döndüm sana zaten hiç olmamıştır.