Çöl De Açan Gül Şiiri - Necla Polat Hasb ...

Ey kainat selveri iki cihan güneşi
Sen âlemlere Rahmet mü'minlerin kardeşi

Zincirin son halkası sen gönüller sultanı
Yıktın bütün putları yendin o kör şeytanı

İnsanlardan uzakta sığındığın Hira'ya
Cebrail ilk vahiyle gelmiş idi oraya

"Oku" diye başlayan Hakk'tan vahiy gelmişti
Bu öyle bir Nur/du ki karanlığı delmişti

O'nun adıyla oku dedi Yaratan Rabbi
Kul Rabbini ân/dıkça öyle yatışır kalbi

Her kulun sığındığı elbet bir hira'sı var
Beyan vakti de gelir onun da sırası var

İşte o gün gelmişti artık şehire indin
Gönüllerin şifası bize kurtuluş sundun

Tane tane anlatır döker idin inciler
Bu yol hakikat yolu biter miydi sancılar

Ümmetine çok düşkün sendin sevgi membaı
Muhabbet senden gelir aşktı onun kaynağı

Sen ki çöllerde açan Hakk'ın nadide gülü
Biz hasretinle yanan garip şeyda bülbülü

Küçük kızım; Kalbinde bana da varmı yerin
Senin sevgin gönlümde anlatamam çok derin

(Küçük kız )