hayata kafa koyan çöl çiceği gibi,
rütübetli, ölüm kokan hayatıma taaruzunda,
karşı gelemiyorum çaresizce izliyorum sindiğim köşemde,
dikenli tellerle sardığım yüreğime dokunuşunu.
Sert duvarlarım, katı kurallarımı yıktın attın,
soğuk sesszi bakışlarınla beni benden parça parça çaldın.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta