Çöl Bahtın Efsanesidir

Çöl, sarı benizli bir hasta mıdır?
Mecnun’un düşleri yitiyor orda,
Hangi Leylâ’dır ki, ellerinde sır;
Hangi resimdir ki, solar kumlarda?

Çöl, bil ki serabın arkadaşıdır,
Bekletir ufukta göz bebeğini,
Bin tepe ardında umutlar hazır,
Yeşile boyatır geleceğini.

Çöl uzun, çöl sâde, çöl biraz hüzün,
Götürür sevdayı sessizliklere
Her bir yolculukta hasılat ölgün,
Ümitler taşınır başka sefere,

Çöl, kararan bahtın efsânesidir,
Gâh Mecnun’a mekân olur, dinlenir,
Çöl, kırılgan kalbin bahânesidir,
Gâh Leylâ’yı anan olur, dinlenir.

29/5/2002 Zaandam