Çöl aşığın kalbindeymiş.
Aşk parçalamış taşları kum etmiş.
Hararetinden çöl olmuş delinin geçtiği yerler.
Hani ne derler iklimi değiştirmiş.
Aşk kalpte...
Aşk kalıp...
Aşk kalıp sevmeye uğraşmakmış...
Aşmakmış en aşılmaz dağları.
Kaderin örülmüş olan ağlarını çözümlemek gerekmiş.
Hani tekellerdeymiş ya aşk.
Hani düşülürmüş aşka ve bu bambaşka bir duygu imiş yaşanan.
Karın doyurmayan bir şeymiş.
Karı koca olmak kadar basit değilmiş.
Eğilmiş onun önünde ne eğilmez başlar.
Aşk çölmüş...
Susuz çaresiz geçilmesi gereken.
Ve ona tutulana tabi tutulan bir imtihanmış.
Yanmış deli.
Yanmış aşık.
Herşey yanmış.
Dünyanın dönmesinde etkili olan kuvvet.
Ne olur aşığım biraz sabret,
Yitirdiğimiz iffet-bulamadığımız saffet.
Aşk bunların hepsine göğüs germiş.
Canını yollara sermiş.
Birgün taklitçi ermiş yüceliğine ermek istediğine...
Aşk delinin uydurduğu birşey.
Ondan başka birinin göremediği rüya.
Öyle birşey ki o, dalınınca uykuya
Hemen görülenmiş.
Mekan çıkışlarında beraber görüntülenen değil.
Çöl aşığın kalbi.
Parçalar taşları, ikilimi değiştirir.
Aşk öyle çetin imtihan ki,
Ne adamlar yetiştirir.
Kayıt Tarihi : 17.9.2012 03:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Faruk Bostancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/17/col-asigin-kalbi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!