Çöl Şiiri - Emine Sipahi

Bir çölün ortasındayım
Kızgın kumlar yalnız ayaklarımı değil
Ciğerlerimi de yakıyor
Çatlayan dudaklarıma
Güneşin kızgın oları batıyor.

Senin hiç çöl sıcağında, ciğerin kavruldu mu
Benim kavruldu
Bir yudum su diye inledinmi
Ben inledim.
Öyle zalimdinki duymadın
Aşkının acısından inlerken
Yüreğime bir damla su serpmedin

Sen hiç çölde kalmak nedir bilirmisin
Nerden bileceksinki
Gördüğün her seraba koştunmu
Seraba her yaklaştığında
Kızgın kumlarla buluştunmu

Uçsuz... bucaksız bir sahranın ortasındayım
Kuş uçmaz kervan geçmez
Naçar kaldınmı hiç leş kargalarıyla
Nerden bileceksinki
Sen hiç hayatı derin yaşamadınki.

Sen hiç kum fırtınası içinde
Kaldınmı gecelerce
Tipiden gözlerini açamadığın oldumu
Nerden bileceksinki
Fırtına dinipte , yeniden güneş yükseldiğinde
Yine aynı acılara gark oldunmu
Nerden bileceksinki
Zalim benim halimden nezaman anladınki