Çöl Şiiri - Sadettin Kaplan

Yordamsız yağmurlarca denize yağan bir çöl
Bir çöl ki her nefeste kendi özlemince öl

Kişner kum dalgaları küheylan atlar gibi
Dağılır dakikalar tülden kanatlar gibi

Mekâna yaslanarak zamanı zamanladım
Her anın bir zerremde öldüğünü anladım

Bir çöl ki bu çölde kum su gibidir sular kum
Her düşümde bir ecel şerbeti içer uykum

Bir uyku ki bir düşü bin kâbusa yandırır
Her hafakan yeni bir ölüme uyandırır

Bir yer ki yarasaya yazgısı yasaklanır
Yıldızlar bir kuytuda ya ölür ya saklanır

Bin senedir bu çölde sürüp gider seferim
Kaçıncı celp kâğıdı bu kaçıncı seferim

Bir limedir her elim çerinin çarığından
Elimde kalan üç tuğ serdarın sarığından

Üç kere üçe böldüm serdarın üç tuğunu
İlk kez bu çölde gördüm suyun kuş tuttuğunu