Giderayak yaptın yapacağını.
İçimde ilk insandan kalma acılar,
Ve umutsuzluk çöllerinde yalnızlığa dair
Şiirler bıraktın.
Oysa kaktüstür o çölde tek görebildiğin
İliklerine dek iğnelenmiş.
Ne dikeni güle benzer,
Ne de rengi,
Ama kaktüstür o çölü çöl yapan…
Telafi edilmez bir telaşla,
Akılda kalmaz bir selamlama dahi olsa
Razıdır kaktüsler çölün sıcağına.
Bir de akrepler vardır av peşinde
Yelkovan, ona dert ortağı, haline razı,
Döner durur ikiside
Kime inat anlamadan
Aldatarak tüm gizlerini
Kaybetmeye çalışırlar zamanın izlerini.
Bu kayıp güneşin ayıbıdır,
Akşam olur kaktüs yine kayıp…
Kayıt Tarihi : 30.9.2000 16:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/09/30/col-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!