Yalnızlık kemiklerimi sızlatırken
Ciğerlerime dolan hüznü soluyorum
Soğuk bir şafağın başında
Sanki güneşi ben doğuruyorum
Öyle acıyor, acıtıyor
Yüzüm buruşuyor
Ağlıyor muyum belli değil
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta