Çöküş Şiiri - Abdulhamit Cemiloğlu

acıma denizlerin açık yatmasına-açıklığına
toprağın açlığına-susuzluğuna
gökyüzünün kirletilmesine
dağların sessizliğine
yürekler sımsıcak alış verişte
yengiler muştulanacak her dövüşte
nehirler çağlamış-akıntılaşmış-çoğalmış
denizler dalgalarla gizlediği yumruğunu sıkmış
toprak renkleri güzelliği almış
dağlar şafaktaki sevdayı güne yüklemiş
güneş gökyüzüne işlemiş umudu, özlemi
geliyorlar
acıma daha nice yiğitler var

bir selamda bizden
fırat’tan asi’ye, munzur’dan toros’a
göl buhranından doruklara kadar
taşan yürekle selamlar
savaşanlar
tutukluluğum yüreğime vurur
özlem alevi göğsüme
mayalanır yaşamak, yaşamak mayalanır
ilk ateşi duyar karanlık
ve güneşlenir akan kan
filizlenir açar barış güzellikler içinde
döşendi olgunluğum, olgunluğum döşendi
bir selamda bizden
türkülerim titriyor mu dinle
dimdik savaşıyorum doğan günle
yaşam için düşünce için insan için
bilgi dağarcıklarıyla
geliyorlar
acıma daha nice nice yiğitler var
çıkar
yarınları ışıtacak