Çöküntü Şiiri - Ahmet Beltekin

Gün ne çabuk bitti,nasıl geçti bunca sene,
Bir mezar sessizliği var,içimdeki her duyguda.
Nasıl katlanırım,bu sonbaharın matemine,
Yol göründü,yolcu muzdarip,hatıralar uykuda.

Mazi hayâlerimde canlanıyor,teselli verir gibi,
Her ayak sesinde donup kalıyorum,geçmişe dalarak.
Sonu gelmez dertler üstüme üstüme gelir gibi,
Bitmez dediğim zaman geçip gidiyor,her şeyi yıkarak.

Hayat hiç tad vermedi,yaşamak kısa bir hikaye,
Her akşam sanki gurbetten döner gibiyim sokaklara.
Artık beklediğim biri de yok,gün döndü geceye,
Ruhumda bir çöküntü var,çekip gideceğim uzaklara.