Çöktü Akşamlar Şiiri - Atilla Durukan

kaç feryat yükseldi yürekten
ne yürekler yandı, bu feryatlarla.
gökkuşagında çatladı renkler,
hakkını helal etmeden çöktü akşamlar.

yapraklara çizilmişti agaçların kaderi,
alınlara izilmişti sevenlerin kederi,
toprak daha doymamışken bahara,
hakkını helal etmeden geldi sonbahar.

daha teri kurumamışken yatagın
siyahı tanıdıgım gözlerinin derinliklerinden,
damlalar halinde gözlerinden inerken,
hakkını helal etmeden düşmedin ellerine.

arşın alasına yükselirken yürek,
okyanuslar sırtını yaslarken koca daglara.
yeni açılan çiçeklerin masum bakışlarında
hakkını helal etmeden soldu bakışlar.

düşerken topraga bir damla sevda terim,
agrıyan sol yanımın gölgesi benden önce,
asası elinde çölde bir derviş gibi,
hakkını helal etmeden yüregim,ben giderim.

01.11.2011