Eskimeyen yüzüyle, eksilmeyen bir acının çırağı gidişin.
Çoktandır yoksun.
Yokluğundandır bütün çoklukları ızdırapların..
Solduk ve döküldük dikenlerinden bir gülün,
Konuştuk arkasından Aşk' ın ölülüğünün
Şimdi,
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta