Hayatı bir kum torbası gibi düşünün...
Bigün altına cebinden çıkardığı çakısını saplamayacağını nasıl kestirebiliriz?
Çakı poşetimi yırttı ve ben masaya döküldüm.
Yere...
Bi'çok yere...
Yıllarım poşetin içerisindeydi!
Bi anda oldu herşey evet.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta