Çoktan Unutulmuş Bir Ad Şiiri - Mehmet ...

Çoktan unutulmuş bir ad
İçimi titretir aniden, yeniden.
Çoktan sönmüş içimdeki ızdırap,
Yok oldu aşk, çok önceden.

Utanıyorum öyle hantal yaşadığıma
Ve bu kırık dökük gönlümü sakladığıma
Ve ne gözyaşları, ne de öpücükler
Ve hiç bir şeyi unutmadığıma.

Utanıyorum ve yine üzüleceğim
Ve acaba düşünebilir miyim?
Ve şimdi hayat artık beni aldatmaz
Ve yüreğimi sonuna dek gizleyeceğim.

Gururumu yenemem bu bir gerçek
Tüm eski, tüm çocukça hayalleri
Tüm gönlümde açan öyle ürkek
İlk kez açan, neşeli çiçekleri.

Ve çok üzülürüm hatırladıkça eskileri
Ben hazırım hor görmeye, alay etmeye
Ve ben tekrar ederim bilinen isimleri
Eskisi gibi ben üzgünüm yine.
(1843)
İvan Sergeyeviç TURGENYEV
Rusçadan çeviren: Mehmet İmir