Çoktan koptu kıyamet,
Çoktan yangın yeri kalplerdeki sevgi deryası,
Çoktan döküldü anne babaların gözlerindeki yıldızlar,
Arzı sarsıyor masum sinelerindeki feryatlar,
Kararmış güneşi ve ayı vicdanın. Hani nerde yasası?
Çoktan koptu kıyamet,
Ağarıyor bebeklerin saçı bomba seslerinden,
Dürülüyor kâinat okununca zulüm sayfası,
Unufak olmuş kemikler beton tozları ile beraber,
Dağlar yürüyor dilsiz şeytanların felcinden.
Çoktan koptu kıyamet,
Yetmez mi bunca alamet?
Yetmez mi bunca ihanet?
Bir sur sesi ile bitsin şu azgın cinnet,
Kur mizanı, cürmüne kıyam et.
Kayıt Tarihi : 14.3.2024 13:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dünya düzenine tepki
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!