Ay giderken Güneş doğdu
Ay; “Akşama beklerim” dedi…
Güneş; “Sabaha görüşürüz” dedi…
Sonra hatırladılar ki; gidecek yer kalmamıştı...
Ay; “Ne yapalım aydınlatmam artık geceyi” dedi
Güneş; “Ne yapalım vermem artık ışığı gündüze” dedi
Sonra hatırladılar ki; zaten çoktan ışıksızdı yaşam,
Çünkü karanlıktı onlara Dünya...
Ay; bir daha geceyi aydınlatmadı,
Güneş; bir daha doğmadı…
(Bojidar Çipof 1 Mart 2015 Yeşilköy)
Bojidar ÇipofKayıt Tarihi : 1.3.2015 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bojidar Çipof](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/01/coktan-isiksizdi-yasam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!