Çoktan Gitmişsin Şiiri - Sultan Çiğdem

Biz bitmisiz artık .
Sen benden çoktan gitmissin.
Ben ise nerde olduğumu nasıl olduğunu bile bilmeyecek bir haldeyim.
Bir uzatsam ellerimi tutacak bir adımımla
Kavuşacak gibi sana .
Bir tebessüm etsem sanki yapılan herşeyi unutacak
öyle birgun bir yerlerden çıkıp gelecek gibisin.
Acsam kollarimi yine, yokluğun bile hemen yerini dolduracak .
Gitmiş gibisin ama hiç gitmemiş gibi hiç bitmemis gibi adını duyduğu an eğiliyor bütün dallar, kısalıyor bütün yollar, siliniyor bütün kötü anılar .
Cekiliyorum sonra bir koseye .
Bakıyorum pencereden yağan kara .
Üşüyor içim , titriyor ellerim .
Dalıyor gözlerim yokluğuna ,
Acıyor içim , tutuluyor dilim .
Susuyorum sonra , bendeki bütün kalabalığın sebebinin sen olduğunu anlıyorum .
Susuyorum yine , üzülüyorum .
Pişmanlık mi bilmiyorum .
Gittiğin için değilde sanki gittikten sonra bana biraktigin sessizliğe oluyor sitemim.
Sana kızmıyorum beni alistirdigin coklukta bir hiç gibi biraktigin an bende kalan yanlizligima oluyor efkarim.
Bunları bırakıp guluslerimi , aşkla bakan gözlerimi , yataktaki sıcaklığını , teninin kokusunu, alıp gittine yaniyor yuregim .
Ben sana hiç susmuyorum.
Susamamda dilim gözlerinde konusuyormus ellerimin titremesi soguktan değilmiş yokluğun ayazindanmis.
Kızamıyorum ışte susamiyorum sana ,
Sistemlerin bile kendime.
Kahkalarim, mutlulugum, sevinclerim daha doğrusu varlığım sanaymis .
Işte bende gidiyorum artık .
Verdiklerinde, aldıklarında .
Hiç cesaret edemediklerimle gidiyorum .
Sana hiç okuyamadigim kitaplarla ,
Söyleyemediğim şarkılarla oluyor vedalarim.