Çoktan bile çok sevil din

Ve aşk aldı beni her şeyden;
sadece kendine sakladı.
yerlere çaldı,
başında paraladı,
sonra sustu
hamuş dedi.
sustu.
kafası karıştı aklımın
ne edeceğini bir türlü bileme di

üşütürken yakan bir nefesle
hamuş dedin
gel mi dedin,
yok sa git mi
bilemedim.

bil ki özledim
bil ki sevil din
korkundan çok
hasretten çok
çoktan bile çok sevil din.

gönlümün güneşi
gözümün bebeği
ekmeğimin tuzu
aşkımın nefesi

çoktan bile çok sevildin

selamlarım suskun yanı
özlendin
ben seni özlemekle bilendim
yetinemeyen aklımla bekledim

ne söylesem nafilemidir senin için
bu susuşların intihar süsü verilmiş hasretlerdir bilesin.
gelmediğin kadar ölüyorum
öldükce de ölümsüzleşiyorsun içim de.
bunu da bil.

aşk eksilmez miş bunu anladım sayende.
hangi uzaklık ayıra bilmiş ki aşkı.
suskunluğun ayıra bilsin seni benden.
anlamıyorsun sevdim seni...