ÇOKTAN ALIŞTIM
Mutluluğu dönüşü olmayan yollara uğurlayıp,
Umudu gözlerden kaybolana kadar seyre dalalı,
Hayalleri allı duvaklı başka gönüllere bırakıp,
Duyguları hasat edip gönlü susturalı,
Yalnızlığın firkatiyle yaşamaya,
Çoktan alıştım.
Yüreği kırk yerinden yama yapııp,
Acılar denizinde masum gülüşleri batıralı,
Kalbi kaderin elinde tepeden tırnağa kana boğdurup,
Bir yudum sevgiye yıllarca hasret kalalı,
Yalnızlığın firkatiyle yaşamaya,
Çoktan alıştım.
Şimdilerde hasretle kavrulan yüreğe tuz bassam da,
Sahte tebessümü yüzüme maske yaptım.
Vuslatla aramda uçurumlar açılsa da,
Hayalimde kavuşmaların saltanatını devraldım.
Gönül kuşlarını özgürlüğe,
Gün doğumunu da derin uykuya yatırdım.
Yalnızlığın firkatiyle yaşamaya,
Çoktan alıştım...
Döndü Dülger 🦋
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 18:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!