Çoktan Şiiri - Ömer Ali Tortum

Sevmek, kervanların yitik hevesi;
Dünyamız, kaybetti çoktan, kardeşim. 
Insan, bombaj yapmış et konservesi,
Ömrünü tüketti çoktan kardeşim.

Bende karşılıksız artık yemin, söz...
Ister bin şahit bul ister senet yaz.
Kül olmuş ağaçta meyve olamaz,
Bende güven bitti çoktan, kardeşim.

Meyvesiz ağaçlar görülür ama,
Ağaçsız bir meyve olmak, bahtıma.
Eyvallah etmem ben, hasmım'-hısmıma,
Günah benden gitti çoktan, kardeşim.

Ömer'im, yoluma taş koyan olur,
Toprağa düşmeme gün sayan olur.
Acımla iyice bir doyan olur. 
Varlığım kalplere dertti, kardeşim.