Çökmüş merdiven Şiiri - Canan Akdas

Kapanmaz bir yaraymış ömrümün merdivenleri
en çok sevdiğim zamandan kanatır
üstüne basıla basıla aşınmış
mermer merdivendir gökyüzü
sonsuzluğun içinde ahşap bir sundurma var
çay içelim seninle
içimiz boşalana kadar
yağmur yağsın
biz ıslanmayalım,üşümeyelim
gümüş bir küpe saçlarının arasına takılsın
ağacın yaprakları düşerken bir bir
nergis kokusu şu ara sokaktan gelsin
acıya alışmış mıyız olsun
mutluluğun çarpıntısına da alışırız
korkmadan bir gün yaşarız belki
savaşlardan uzak ,şiddetten boşalmış ciğerlerimize
sokakların nergis kokusu sığar
hayata savurduğumuz tüm bildirileri
bir defterde toplasak
dünyada değişecek şey kalmaz
ağrıları konuşmayalım bu gün
kayıpları da
gözlerindeki seli bardak bardak dök
sen ağaçlarıma
mermer merdiven aşındı artık
kırılıp saçılmış bardakları toplamak en zoru
En zoru
ummadığın parçaların canını yakması
En zoru durup dururken ağlamaların
En zoru geçen gün çalan türkü
En zoru açık bıraktığın kitapta ki o sayfayı okumak
kalabalığın içinde bağıra bağıra sesimi tanıyıp
gelen kuzgun gibi düşünmek seni
Odin’in habercisi olman
benim sağım ,solum ,anlatıcım
kanayan burnum olman
mendilime sarıp cebimde saklamak istediğim
çocukluğum olman
bugün çoktandır yapmadığımızı yapalım
kendimizi hakettiğimiz bir yere koyalım

Canan Aktaş