Çökmüş omuzları, yaslanmış duvara
Gözleri boş, dalgın düşünceli
Nice sonra belli belirsiz fısıldar gibi
Sennn… döküldü dudaklarından
Belli belirsiz nemlendi gözleri
Yutkundu, düğümlendi ses telleri
Anlamsızca uzaklardaydı bakışları
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta