günlerin geceleşmediği çocukluğumu arıyorum
yorgun adımlarımı saymayan saatlerde
yaslarken fırtınalara sırtımı
çokluğumla oynuyorum oyun
meçhule çalan bahçelerde
ufuklar pembeydi
küçük ayak izlerinde
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



