Çökertmiş Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Şöyle bir baktımda kendi ruhuma,
Makam manaları gelmiş yoketmiş.
Her şey şekillerle anlam bulmada,
Şekil imanıma girmiş çökertmiş.

Yaratılmışım ben insanım böyle,
İman, münezzeh'e tabimi söyle?
Dersen ki öyle san, öyledir öyle,
Müslim bu ünvanı almış haketmiş.

Kur'an derse, temiz doğdun arı kal,
Madem inanmışsın ona uygun ol.
Nefis bulur şirk'e varıp giden yol,
İnsan nice yollar gitmiş tüketmiş.

Tesbih, takke, sarık seccade, cübbe,
Resmedilmiş bin bir şekilde kabe,
Peki nerde kaldı içten inabe? (*)
Münib kişi şekli giymiş yüketmiş.

Durmuşoğlum kalbte arı imanın
Değil ise boşa geçmiş zamanın.
Zıddı sağlam olmaz ise gümanın,
O gümanla iman bitmiş, çökertmiş.