Gögsüm açık,yakam yırtık,
Yakar babo, yaktı yakar.
Birgün başına koca koltuk,
Çöker babo, çöktü çöker.
Dört karıya birde koca,
Binayı, delik ile baca,
Memleketi hacı, hoca,
Yıkar babo, yıktı yıkar.
Korkma, yağmur ile yaştan,
Çakallar ayrıldı Caştan,
Demişlerki, balık baştan,
Kokar babo, koktu kokar.
Seyret, bak ta gör oyununu,
Kurda yedirdin, at soyunu,
Zalimler, mazlum boynunu,
Büker babo, büktü büker.
Evrim Evrensel yoldaşı,
Ela gözler, oldu şaşı,
Yoksulun gözünde yaşı,
Döker babo, döktü döker.
Kayıt Tarihi : 28.4.2007 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir dönemin hicviyesidir. Hikayesi mahfuzdur.
![Evrim Evrensel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/28/coker-babo-coktu-coker.jpg)
Bir binayı delikle baca,
Memleketi hacı, hoca,
Yıkar babo yıktı yıkar.
/ Birileri canı pahasına bir adım ileri götürmek isterken, binleri de yıkma pahasına canla başla çalışır. Güzel bir serzeniş. Tebrikler. Böyle güzel bir şiirin yorumsuz kalmasına üzüldüm.
TÜM YORUMLAR (1)