Çökelek Şiiri - Aslı Taş

..... Çökelek.....

Yedi yaşımdı baba oluşum... Çarşamba pazarında,
Çökeleğin kokusunda kayboldu,
Çocuk mutluluğum...
Anamın gözyaşlarında döküldü her bir umudum
Çökelekte saklıydı karın tokluğum.
Ah!.. Dede yadigarı tarla, biraz çabuk satılsaydın ya,
Hekim çare olacaktı basit yarasına, dönüşmeyecekti amansızlığa,
Düşmeyecekti aç kalkılan sofralar payıma.
Eş, dost, akraba düşmüş
mal kavgasına,
Bakarım öyle uzaktan uzağa
Neyleyim babasızlık pay olmuş el kadar canıma.
Dört kız kardeş, bir anam, yüklerin altında bir ben var kaybolan,
Anamın bir elleri değilki, yüreğide nasır tutan.
Bunca yükü yamalı eteği nasıl taşır,
İstemem bakmasın yüzüme,
Dudak gülse, göz ağlaşır.
Çökelekli elleri saçımda dolanır,
Çocukluğum yalnız göğsünde canlanır.
Bana ancak bu kadarı yazılmış,
Tüm mutluluğum o göğüste soluklanmakmış.
Çarşamba pazarında, kayboldu işte çocukluğum,
Yedi yaşımdı baba oluşum...