Çokcuk Parkı Şiiri - Fatih Ersin

bir çocuk parkında öğrendim aşık olmayı
salıncakta sallanırken
ya da kaydırakta kayarken değil
bir ucuna oturup boş bir tahteravallinin
çocukluğumun yere vurduğu her an
karşımda oturan
yalnızlığım
yırtıcı bir kuş gibi yükselirken..

bir çocuk parkında ayrıldım sevgilimden
öyle mızıkçılık yapıp
en sevdiğim oyunu
yarıda bırakır gibi değil
yokluğunda anladım
zamanmış meğer içimdeki tek düşman
avuç içi sürekli terlediği için
büyük sevinçle aldığı balonu
elinden kaçıran
aşık bir çocuktum ben..