Çok zoruma gidiyor Şiiri - Mustafa İleri

Çok zoruma gidiyor
Hayatın cilvesinde ki kahpelikler
Çok zoruma gidiyor dostlar
Ne olup ta ne olmadığını bilmeyen
Kahpeler,kahpelikler

Adamlık yoksa ortada
Mertlikten eser kalmamıştır
Riyakarlık almış başını gitmiş
Mertliğe arkadaş dost kalmamış
Çok zoruma gidiyor dostlar
Gülen yüzlerde ki sahtekarlıklar
Benim diyemeyen adam suratlar
Yılan misali kıvrılan adamcıklar
Sormayın dostlar çok zoruma gidiyor

De ki bana hayat bu böyle yapmak lazım
Adam yerine koyayım öpeyim alnından
Belli düzen bu Yaşamada var olmak için
Hiç olmazsa seni yarım adam sayayım
Elinin tersi bir renk içi başka renk olanlar
Çok zoruma gidiyor bukalemun renkler

Diller tatlı gözler ışıltılı yüz yüze
Geldiği veya gidecek günleri hiç düşünmeden
Aydınlıktan bir haber karanlığı unutanlar
Kapkara yüzleri san ki kokutacak beni
Nasıl zoruma gitmez dostlar
Diller bir başka niyetler bir başka
Düştün mü kalkamazsın aralarından dostlar
Her taraf kalabalık adama benzer san ki adamlar
Var ama güvenmek gelirse içinden adama
Uzatılan sahte renkli elleri tutmak
Zoruma gidiyor gardaş adamsızlıkta
Omuz üstünde ki başlarda beyin olmayınca
Bu gün ben yarın sen sonra başkaları
Nerde inayetimiz nerde candanlığımız
Hep mi bakalım sahte yüzle yalan gözle etrafa
Hayatı insanları geleceği hiç düşünmeden
Zoruma gidiyor dostlar kopuyoruz biz bizden
İnsanı insana bağlayan bağlardan

02.02.2011 Gümüş yaka