Çok zorlandı sabrımız Şiiri - Kemal Polat

İnancın arkasına saklanan dinci kini
Hep bencilliğin simgesi oldu.
Şükrü bile yaşatmıyorlar doyasıya!
Hep kendi yanlışlarını öne çıkarıp,
Yanlışları, özensiz ve düzensiz yaşantıları
“Doğru” diye dayatıyorlar halkımıza.

Çıkara, bencilliğe dayalı inanca zorladılar
Doğruların görülmesini hep engelleyerek,
Sürekli her şeyin “günah “ baskısıyla
Saf ve temiz beyinleri yıkadılar.

İnanılmaz hukuksuzluğun, başı - boşlukların,
Korkusuz suç işleme imtiyazlılarının
Her an baskı ve korkularının dehşetini
Şimdilerde daha yoğun yaşıyor halkımız,
Göz bebeklerinin önünde sallanan
Dehşetengiz, acımasız korku kılıçlarından.

Ya sinip susacaklar çaresizce,
Ya da batıl’a, cahil cüretine telim olarak,
Kabullenecekler bir lokma bir hırkayı, ya da;
Daha beter yaşayacaklar gündelik korkuları.

Her gün yeniden inançlar sömürülürken
Nerede vadedilen o kutsal özgürlükler?
Hani nerede islamın özündeki o kutsal
İnsan haysiyeti, hak – hukuk, engin hoşgörü?
Şifreli kasalarına kilitlemişler dürüstlüğü,
Özleyip gözledikleriydi hep azgın bencillikler!
İnsan olan inancını bin şükürle yaşar
Sığınırdı Yaradan’ına, uygar, çağdaş müminler

İnsan olan paylaşım ehlidir, düzeylidir,
Hainliklere, gaddarlıklara, asla pirim vermez
Günü gelir, içimizdeki tüm hainliklerle
Elbet bu ihanetler de biter
Sönmüş sanılan ocaklar yeniden tüter
Çok zorlandı sabrımız çok….
Bitmeli bu ihanetler, bitmeli artık, yeter…