Çok Zaman Geçti Aradan Şiiri - Hüdai Ülker

Adım ’göçmen’,
Çok göç ettim.
Dünyanın merkezinden,
Önce güneye gittim.
Sonra kuzey yolu,
Göründü bana.
Saçlarımdan rüzgar geçti,
Gözyaşlarım kurudu.
Uyudum uyandım,
Ve baktım ki buradayım,
Yani göçün attığı yerde.
Rubalarım eskidi burada
İştipli terzi yok artık,
Bana ‘setre - pantul’ dikemez.

Çok zaman geçti aradan,
Dostluklar donduruldu
Ve raflarda bekledi yıllarca.
Belki ben terk ettim,
Uğuldayan çınarları,
Belki onlar beni unuttu.

Üç ülke gezdim,
İki şehide kamp kurdum.
Yabancı sokaklardayım şimdi,
Yakışmayan bir yalnızlık
Kuşattı beni.
Çocukluğum çok uzakta,
Mavi dağlarda kaldı.
Soran yok burada hüviyetimi.
Mektubum gelmiyor,
Adım okunmuyor.
‘Bırakalım kelamı, alalım selamı’ derdi,
Eski mektuplar,
Dinleyenler ağlardı,
Selamlar okunurken.
O mektuplar bir rüzgarda
Savrulur şimdi.
İki satıra muhtaç etti beni göçmenlik
Tek dostum şiirlerim
Ve sessiz rıhtımlarım.

Sessiz rıhtımlarda şimdi,
Adını sayıklarım.
Gönder bana iki satır,
İçinde ‘Balkan ve Türk’ olsun.