Çok Yüzlü Ademler Şiiri - Seyyid Ahmet Kaya

Birçok yüzlerimiz vardır. Karanlık, renkli
Âdemlerin içine çıkarken taktığımız.
Saklar çünkü niyetlerimizi… en onulmaz anda
Bir kedinin miyavlamasından
Şırıl şırıl yağan yağmurdan. Hatta gökyüzünden
İnsan gökyüzünden kaçar mı hiç?
Ama niye kaçıyorum gökyüzünden?

Her an bir âdem ölüyor gökyüzünün altında. yalnız
Havada uçuyor gibi tabut. Birçok âdem ve ben
Siyah elbiseler içinde ölü yakınları / iki gözü iki çeşme
Birlikte taşıyoruz ölüyü mezara. Yüzlerimiz üzgün
Bir o kadar da kederli! Sakin /aslında kurnaz/
Sonra bir güvercin başlangıcı oluyor bütün dualar
Güzel yüzlerimiz oluyor böylece
Yalansız. Riyasız. Dosdoğru!… gibi
Her an değişen. Turnosal kâğıdı
Oysa her birimiz ayrı hesaplar içinde…
Saklayıp niyetlerimizi /iyi ya da kötü /
Kahkahalar biriktiriyoruz gözyaşlarımızın arkasına.

Yüzlerimizdir işte birçok kuş seslerine gebe olan
Her an yanımızda taşıdığımız. Saklı kimliklerimiz böylece