Yağmurlarımdan,
Issızlıklarımdan,
Ruhum sanki yatalak gibi bir çare,
Tutsak ruhumdan yoruldum.
Bana gelsen yağmurlarla,
Özlemlerim dinmez ki,
Ya da yüreğime gömebilsem Seni,
O zaman unutabilir miyim ki?
Yoruldum
Sanki kırk yıldır bekliyorum Seni
Aşkımızın efsane olmasından
Vuslata ermeyen sevdamızdan
Usandım! ! !
Hücredeki mahkum gibi yoruldum güneşsizlikten,
Zifiri gece karanlıklarında Sensizliğimden,
En çok da aşkının altında ezilen ruh cesedimden,
Yoruldum…
Her an bir imkansızı beklemekten,
Gittiğin o uzun, bitmez yollardan geri dönmediğinden,
Sen var oldukça benliğimin yok olmasından
YORULDUM…
Aşkımızı kuşatan deli yüreğimden,
Dünyaya bile meydan okuyamamaktan,
Garip gelecek ama,
Senin kendini bir şey zannetmenden
Ve benim de Seni olduğun gibi kabul etmemden
Yoruldum..
Zemheri ayaza kalmış gibi üşümekten,
Her şeyi ama her şeyi yalnız başıma düşünmekten,
Sessiz fırtınalar koparan sessiz çığlıklarımdan,
Yoruldum.
Sen olsaydın halbuki,
Gelseydin o dönülmez yollarından,
Yüzümü kara çıkarsaydın benim,
İşte o zaman
Ölümün keskin kılıcı bile vız gelirdi
Korkmazdım…
Korkamazdım…
Şimdi bu korkamama‘zlıktan bile
YORULDUM…
SevdePMasal
25.07.2009 - 09:05
Kayıt Tarihi : 25.7.2009 09:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yağmurlarımdan,
Issızlıklarımdan,
Ruhum, sanki yatalak gibi biçare,
Tutsak ruhumdan;
Yoruldum...
Bana gelsen yağmurlarla,
Özlemlerim dinmezdi;
Ya da yüreğime gömebilsem seni,
O zaman unutabilir miyim seni?
Sanki kırk yıldır bekliyorum seni,
Aşkımızın efsane olmasından,
Vuslata ermeyen sevdamızdan;
Öylesine sıkıldım,
Usandım,
Yoruldum!!!
Hücredeki mahkum gibi güneşsizlikten,
Zifiri gece karanlıklarında sensizliğimden,
En çok da aşkının altında ezilen ruh cesedimden,
Yoruldum…
Her an bir imkansızı beklemekten,
Gittiğin o uzun, bitmez yollardan,
Geri dönmezliğinden,
Sen var oldukça benliğimin yok olmasından
Artık çok yoruldum!..
Aşkımızı kuşatan deli yüreğimden,
Dünyaya bile meydan okuyamamaktan,
Garip gelecek ama,
Senin kendini bir şey zannetmenden
Ve benim de seni olduğun gibi kabul etmemden
Yoruldum..
Zemheride ayaza kalmış gibi üşümekten,
Her şeyi ama her şeyi yalnız başıma, Düşünmekten, çile çekmekten,
Sessiz fırtınalar koparan sessiz çığlıklarımdan,
Yoruldum...
Sen olsaydın halbuki,
Gelseydin o dönülmez yollarından,
Yüzümü kara çıkarsaydın benim,
İşte o zaman
Ölümün keskin kılıcı bile vız gelirdi
Korkmazdım…
Korkamazdım…
Şimdi bu korkmamazlıktan bile
Usandım
Sanki yok oldum!..
Yoruldum... Çok yoruldum!..
şiirinizde bazı düzenlemeler yaptım; beğenirseniz; mesajla bildirin... Önceki şekliyle bile güzel, kutlarım... 10 puan... Antolojime... Sevgiyle kalın...
Her şeyi ama her şeyi yalnız başıma düşünmekten,
Sessiz fırtınalar koparan sessiz çığlıklarımdan,
Yoruldum.
Kutluyorum hünerli kaleminizi.Çok anlamlıydı.
TÜM YORUMLAR (10)