Çok Yoruldum Şiiri - Abdullah Sezer

ÇOK YORULDUM

Canım yanmıyor aslında, canım çıkıyor adeta,
kırılacak tek bir noktam kalmamışken,
yaşamaya mahkûm edilmek gibi bir şey,
yaşamıyorken, yaşıyor gibi yapmak,
aldığım nefesleri yarım almak, ağlamamak için direnmek,
gözünden yaş değil de, yüreğinden kan damlatmak.

Boş ver diyorsun sonra, dönüp bakıyorsun aynaya,
sen sana yetersin diyorsun da,
sana yetecek bir yanın kalmamış aslında,
herkese yetişmişken, kendine yetememiş olmak,
buymuş adeta.

Kendinden ödün vermekten, herkese koşmaktan,
yorulmuşsun da, hala aynı noktada,
devam etmeye çalışıyorsun ya,
bu daha çok yoruyor aslında.
Yemin ederim, tek bir nokta kalmadı kırılmadık,
kemiklerimin bile, kırıldığını hissediyorum da,
sevenlerim üzülür diye susuyorum işte..
susmaktan bile, yoruldum.
Umut etmekten yoruldum

Sonunu bildiğim halde,
kalbimde azda olsa bir umut doğması.
Ben. o ufacık bir umutla yaşamaktan bile çok yoruldum.
Seni sensiz yaşamak dan bile .
Çok yoruldum bee…
ESİN ZALI & A. SEZER