Sadece çok Yoruldum,
Kollarımı uzatıp sarılırken yediğim dost bıçağından,
kalbimin kırılmasından,kalp kırmaktan,
Sevdiklerimin kalbini kırmanın verdiği iğrenme hissinden
Hepsinden
Yoruldum... her gün uyanmaktan,
Uyanıp da "Bugünde mi öledmedim?" demekten,
her sabah güneşi görmekten,
Adaletsizlikten,ikiyüzlülükten bıktım hepsinden.
Galiba kendimden bıktım...
Nefret ve öfkem dışındaki sahteliğimden,.
Kendimi zorlamaktan, insanları kandırmaktan.
Sürekli rol yapmaktan yoruldum artık ben,
Hem de çook yoruldum...
Çok sevmekten.
Hep karşımdakinden fazla değer vermekten,
Şerefsizin önde gideni olmaktan
Yoruldum artık.
Kendimle çelişmekten,
Kendimi sevmekten,kendimden tiksinmekten,
Zeki olduğumu düşünmekten,aptal olduğumu düşünmekten
Bıktım hepsinden, ben kendimden bıktım...
Bırak artık kollarımdan tutmayı dünya,
Bırak da düşeyim sonsuz boşluğa,
Veya belki cehennemde bir çukura,
Ama sadece bırak... Bırak ki bitsin her şey çünkü çok yoruldum
Hayallerimi takip edemeyecek kadar yoruldum
Hayallerimden,kendimden nefret etmekten bıktım.
Ailemden,dostlarımdan,sahtelikten her şeyden bıktım.
Hepsinden ölesiye nefret etmekten bıktım.
İkiyüzlülükten nefret edip , ikiyüzlü olmaktan bıktım,
En çok da yaşamaktan bıktım,
Nolur Tanrım, eğer varsan bırak öleyim artık,
Çünkü ben senden bile bıktım.
Kayıt Tarihi : 8.3.2021 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri yazdığımda henüz 16 yaşımdaydım ve 3. intihar teşebbüsümden önceydi... buraya atmak istedim çünkü o insan hayata tutundu ve şu an hayallerinin peşinden koşuyor ve gözlerindeki parıltı geri döndü. Lütfen bıkmayın ve kendinizden vazgeçmeyin, Evet hayat boktan ama en azından bu boktanlığın içinde kendimizi cehennem ateşlerinde yakmaktansa boktanlıktan zevk almaya bakalım. iyi günler kendinize iyi bakın :)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!