Çok yoruldum Henry.
Tam dinleneyim diyorum.
Sırtımı bir ağaca yaslıyorum.
Sonbahara denk geliyor.
Üstüm başım yaprak cesetleri.
Yapraklara dost olup, kendimi onlara benzettiğim anda;
Acımasız bir fırtına kopuyor.
Ağlamaklı oluyorum.
Sonra gözümün yaşına bakmayan bir yağmur yağıyor.
İşte böyle Henry çok yorgunum.
Sırtımı sana yaslayayım diyorum.
Ama aynı şeyin olmasından korkuyorum.
Kayıt Tarihi : 10.11.2016 07:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!